حومه سازی ناامنی غذایی: تجزیه و تحلیل روند پیش بینی شده در منطقه متروپولیتان آتلانتا

The Suburbanization of Food Insecurity: An Analysis of Projected Trends in the Atlanta Metropolitan Area

چکیده
اگرچه الگوهای عمومی ناامنی غذا در ایالات متحده شناخته شده اند، مطالعات اندکی به منظور ارزیابی امنیت غذای منطقه محدود شده اند و یا برای تغییرات اجتماعی و اقتصادی در حال وقوع است. در اینجا ما این مسائل را با تولید برآوردهای ناحیه ای از ناامنی غذا در منطقه شهری آتلانتا، با استفاده از دو روش: مدل سازی اثرات ثابت و متابولیسم جمعیت شناسی، مورد توجه قرار می دهیم. در هر دو مورد، از داده های سطح در سطح جامعه از نظر جمعیت فعلی استفاده می شود تا ارتباط بین ناامنی غذایی و پیش بینی کننده جمعیت شناختی را تعیین کند. سپس این انجمن ها به داده های سطح تراکمی از نظر سنجی جامعه آمریکا در سال های 2009 تا 2013 اعمال می شود و داده های پیش بینی شده برای سال 2020 برای ارزیابی ناحیه ای از ناامنی غذایی فراهم می شود. ما می خواهیم توافق گسترده ای بین دو روش ما پیدا کنیم. برای هر دو دوره زمانی، ناامنی غذایی در بخش جنوبی شهر آتلانتا و حومه همسایه آن بیشتر است. با این حال، پیش بینی ها تا سال 2020 نشان می دهد که میزان ناامنی غذا در حومه های بیرونی شرق و غرب شهر افزایش می یابد، در حالی که در هسته شهری کاهش می یابد. این نتایج نشان می دهد که نیاز به انطباق بیشتر تلاش های آنتی هانگر برای اغلب جوامع حومه ای که در آن میزان فقر در حال افزایش است، اما عدم انطباق فضایی همراه با دسترسی به حمل و نقل فقیر ممکن است مانع دسترسی به کمک های غذایی شود.