ساختار دوگانه ی آسیب پذیری

 

ساختار دوگانه ی آسیب پذیری

براساس نظر Bohle (2001)، آسیب پذیری می تواند جنبه ی بیرونی و درونی داشته باشد. جنبه ی درونی(مقابله) با ظرفیت پیش بینی، مقابله، مقاومت و بازیابی یا ترمیم اثرات مخاطرات مرتبط است در عین حال، جنبه ی بیرونی در برگیرنده ی در معرض ریسک و شوک ها بودن را در بر می گیرد. در علوم اجتماعی غالبا تمایز بین نوع مخاطرات(در معرض خطر بودن) به عنوان تهدیدات بیرونی و توانایی مقابله با آن ها جهت تأکید بر ساختار دوگانه ی آسیب پذیری مورد استفاده قرار گرفته است(van Dillen, 2004). بر اساس دیدگاه جغرافیای اجتماعی و تحقیقات متعدد انجام شده در عرصه ی خشکسالی توسط Bohle (2001: 119)، چشم انداز تحلیلی اولیه ی ساختار دوگانه ی مذکور، مؤید این واقعیت است که آسیب پذیری نتیجه ی تعامل بین مخاطرات به عنوان استرس های خارجی و ظرفیت(توانایی) مقابله خانوار و گروه های تحت تأثیر است. بنابراین تعریف شفاف آسیب پذیری به عنوان یک پاسخ اجتماعی زیان آور بالقوه به حوادث بیرونی و تغییراتی نظیر تغییرات زیست محیطی مطرح می گردد. لازم به ذکر است که چارچوب مفهومی بوهله در معرض مخاطرات و شوک بودن را به عنوان یک مولفه ی اصلی خود آسیب پذیری توصیف می نماید....................................

برگرفته از کتاب مبانی آسیب پذیری خشکسالی، تالیف عادل سلیمانی، سعید جوی زاده و سارا کاویانی

تلفن سفارش: 07132341477- 09382252774

دسته بندی :
برچسب‌ها: مبانی آسیب پذیری خشکسالی, جنبه‌های زیست محیطی, مدیریت, عادل سلیمانی, سعید جوی زاده