ایجاد فضا برای شکست در تحقیقات جغرافیایی

چکیده
این ایده که تحقیقات میدانی یک فرایند ذاتا "کثیف" است، در سال های اخیر به طور گسترده ای توسط جغرافیدانان پذیرفته شده است. با این حال، هنوز تأیید کمی از نقش نقص در انجام جغرافیای انسانی وجود دارد. در این مقاله ما به عقب برمی گردیم، با این استدلال که شکست باید به عنوان یک مولفه مرکزی از آنچه که به معنی تحقیق کیفی جغرافیایی است، به رسمیت شناخته شود. این مقاله به دنبال استفاده از شکست به طور فعالانه و تحریک آمیز به عنوان یک منبع قدرتمند برای بهبود عملکردهای تحقیق و نتایج، بازنگری و صدور آن به عنوان روزمره، مولد و ضروری برای توسعه مداوم ما به عنوان محققان و دانشگاهیان است. در این مقاله استدلال می شود که در صورت نقص بودن مورد بررسی و به اشتراک گذاشتن و مهم بودن - اگر یک فضای حمایتی برای تبادل تجربیات ما در مورد شکست در این زمینه وجود داشته باشد، ارزش بسیار زیادی در شکست وجود دارد.